သူကေျပာေတာ့ ဆိုကေရးတီးက " ေကာင္းၿပီ။မင္းေျပာခ်င္ေျပာ ဒါေပမယ့္ ငါ့ကိုစကားေျပာရင္ အခုေနာက္ပိုင္း ေမးခြန္းသံုးခုေမးမယ္ ။အဲဒီအဆင့္ေတြ ေက်ာ္နိုင္မွ ငါ့ကို အဲဒီစကားေျပာ"
မ်က္ႏွာသိလူကလဲ " ေကာင္းၿပီ "လို႕ေျပာလိုက္တယ္။
ဆိုကေရးတီးက စေမးတယ္။" ပထမေမးခ်င္တာကေတာ့ အမွန္တရား"
" မင္းသူငယ္ခ်င္းအေၾကာင္းေျပာမယ္ဆိုတဲ့ အဲဒီအေၾကာင္းက မွန္တယ္လို႕ မင္းထင္သလား"
မ်က္ႏွာသိလူက" မွန္မမွန္ေတာ့မသိဘူး။က်ဳပ္လဲ သူမ်ားဆီကဆင့္ ၾကားလာတာဗ်ိဳ႕"
ဆိုကေရးတီးက "ဒါဆိုမင္းငါ့ကိုေျပာမယ့္စကားက မမွန္ဘူးေပါ့ "
ထားပါေတာ့။ေနာက္ေမးခြန္းကေတာ့ "ေကာင္းရဲ႕လား"
မင္းငါ့ကိုေျပာမယ့္ မင္းသူငယ္ခ်င္းအေၾကာင္းက သူ႕ေကာင္းေၾကာင္းလား"
မ်က္ႏွသိလူကလဲ " ဘယ္ကလာေကာင္းေၾကာင္းရမွာလဲ သူ႕မေကာင္းေၾကာင္းဗ်"
ဆိုကေရးတီးက "ဒါဆိုမင္းငါ့ကိုေျပာမယ့္ မင္းသူငယ္ခ်င္းအေၾကာင္းက မွန္လဲမမွန္ ေကာင္းလဲမေကာင္းတဲ့ အေၾကာင္းႀကီးေပါ့"
ဆိုကေရးတီးကပဲ " ေနာက္ဆံုးေမးခြန္းပဲ။ဒီေမးခြန္းမွန္လို႕ ကေတာ့ ေျပာေပေတာ့"
" ေနာက္ဆံုးေမးခြန္းကေတာ့ အသံုး၀င္ရဲ႕လား"
" မင္းေျပာမယ့္ မင္းသူငယ္ခ်င္းအေၾကာင္းက ငါ့အတြက္ ဘာအသံုး၀င္ရဲ႕လဲကြ"
မ်က္ႏွာသိလူမေျဖနိုင္ေတာ့
အဲဒီေတာ့မွ ဆိုကေရးတီးက " မိတ္ေဆြ မင္းဟာငါ့ကို မွန္လဲမမွန္ ေကာင္းေၾကာင္းလဲမဟုတ္ ငါ့အတြက္လဲဘာမွအသံုးမ၀င္တဲ့ စကားကို ငါ့ကိုလာေျပာဖို႕ႀကိဳးစားတယ္။ထိုစကားမ်ိဳးကို ငါအလိုမရွိ။အလိုရွိတဲ့သူကိုသာ သြားေျပာေလာ့။ေနာက္တစ္ခါမွတ္ထား ငါ့ကို သူမ်ားအေၾကာင္းလာေျပာေတာ့မယ္ဆိုရင္ ငါေမးတဲ့ေမးခြန္းသံုးခုကို ျဖတ္နိုင္မွ ငါ့ကိုလာေျပာ၊အခုေတာ့ လစ္ေပေတာ့"
မ်က္ႏွာသိလူလဲ ဆိုကေရးတီးစကားကိုမွတ္သားမိ၏။ဆိုကေရးတီးအား ဂါရ၀ျပဳၿပီးျပန္သြားေလသည္။ဆိုကေရးတီးကား ေရဆိပ္တြင္ထိုင္ၿမဲထိုင္ေနေလ၏
ေမာင္စိုင္း
No comments:
Post a Comment