ရွမ္းလူမ်ိဳးမ်ား၏နတ္ကိုးကြယ္ျခင္းအေပၚယံုၾကည္မႈသေဘာထား

ရွမ္းလူမ်ိဳးတို႔သည္ နတ္ကို မယံုၾကည္ျခင္းမဟုတ္။ နတ္သမီး၊ နတ္သားတို႔ အားအရွမ္းအေခၚ ခြန္ဖီ၊ နန္းဖီဟု ေခၚသည္။ ဗမာမ်ားကဲ့သို႔လို.. နတ္ဝင္သည္ ၊ နတ္ကနား ၊ နတ္ပြဲေပး၍ နတ္ေမးျခင္းမ်ား မရွိေပ။ ၄င္းတို႔ကိုလဲ ယံုၾကည္ျခင္းမရွိေပ။ ကိုးျမိဳ႕ရွင္ ဟုေခၚေသာ “စ၀္မိုင္း”ေတာ့ရွိေပသည္။ သို႔ေသာ္ တစ္ႏွစ္တစ္ခါ ပူေဇာ္ျခင္းမွလြဲ၍ အျခားအခ်ိန္မ်ားတြင္ ပူေဇာ္ျခင္းမရွိပဲ နတ္ကြန္းတြင္ လူသူကင္းမဲ့ေလ့ရွိသည္။ ကားဝယ္လွ်င္ ေရာင္းလွ်င္ အစဥ္ေျပေစရန္ နတ္ျပျခင္း ရွမ္းလူမ်ိဳးတို႔တြင္ မရွိေပ။ နတ္ကနားေပးျခင္း၊ နတ္ပြဲတင္ျခင္းမ်ားသည္ ရွမ္းတို႔ ၏အယူမ်ားမဟုတ္။ ဗမာလူမ်ိဳးမ်ားကိုးကြယ္ေသာ အခ်ိဳ႕ရွမ္းအမည္ျဖင့္ နတ္မ်ားကိုပင္ ရွမ္းလူမ်ိဳးမ်ား ကိုးကြယ္ျခင္းမရွိၾကေပ။ သို႔ေသာ္ အိမ္မ်ားတြင္ စင္တစင္ေတာ့ရွိသည္။ “ေဒး၀ရားေဟာ္၊ ေဒး၀ရားဟိန္း” ဟုေခၚေသာ ေဟာ္ေစာင့္နတ္၊ အိမ္ေစာင့္နတ္ စင္ျဖစ္သည္။ ၄င္းစင္အား ကနွဳတ္ပန္းမ်ားျဖင့္ အလွဆင္ေလ့ရွိသည္။ တစ္နွစ္တြင္ ၂ခါမွ် ယင္းစင္တြင္ ပန္းေတြ လႈဒန္းၾကသည္။ ၄င္းအခ်ိန္မ်ားမွာ ၀ါးတြင္းကာလႏွင့္ သၾကၤန္အခ်ိန္ျဖစ္သည္။ ၀ါတြင္းအခ်ိန္တြင္ ၄င္းစင္တြင္ ဗုဒၥအလံေလးမ်ား လြင့္ထားတတ္သည္။ သၾကၤန္အခ်ိန္တြင္ ဗမာလူမ်ိဳးမ်ား အတာအိုးဟုေခၚေသာ သၾကၤန္ပန္းအိုးေလးမ်ားကို ယင္းစင္ေပၚတြင္ ထားေလ့ရွိသည္။ ယင္းအိုးထဲတြင္ အလံမ်ား တခြန္မ်ား ပန္းမ်ားကိုထည့္ေလ့ရွိသည္။ ခရီးထြက္ခံနီးျဖစ္ေစ အျခားအေၾကာင္းအရာ တစ္ခုခုျဖစ္ေစ ယင္းစင္ေပၚတြင္ ပန္းကန္ျပားထဲသို႔ ေပါက္ေပါက္ဆုတ္မ်ား ပန္းမ်ားထည့္၍ အႏၱရယ္ကင္းေစရန္ ဆုေတာင္းေလ့ရွိသည္။ ဗမာလူမ်ိဳးမ်ားကဲသို႔ နတ္စင္မဟုတ္ေပ။ ဗမာလူမ်ိဳးမ်ားသည္ နတ္စင္ကို အိမ္ဦးခန္းရွိ ေထာင့္တေထာင့္တြင္ ထားၾကသည္။ေန႕စဥ္ဆြမ္းမ်ားကပ္လွဴသည္။ ေရြအုန္းသီး ေငြအုန္းသီးဆိုျပီး ဟူ၍ ကပ္လႈၾကသည္။ ရွမ္းလူမ်ိဳးတို႔၏ အိမ္မ်ားတြင္ ယင္းကဲ့သို႔နတ္ဆင္မရွိေပ။ အခ်ဳပ္အားျဖင့္ဆိုရေသာ္ ရွမ္းလူမ်ိဳးမ်ားသည္ နတ္ကို မယံုၾကည္ျခင္းမဟုတ္ မကိုးကြယ္ျခင္းျဖစ္ေၾကာင္းေတြ႕ရသည္။